کد مطلب:32787 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:27

گنجینه پرسمان » اعتقادات

چرا ماده نمي تواند هستي اش از خودش باشد و به چه دليل هستي خدا از خود اوست؟

در تحليل عقلي مادّه به اين نتيجه مي رسيم كه ذات مادّه نه اقتضاي وجود را دارد و نه اقتضاي عدم و نيستي را بل ذاتي امكاني است . و چيزي كه از امكان ذاتي برخوردار باشد در ظهور و تحققش نيازمند به علّت است به همين جهت است كه هستي مادّه نمي تواند از خودش باشد . اگر از خودش بود ، نيازي به حركت ، كمال برتر و نيازي به اجزاء و . . . نداشت و امّا در تحليل عقلي خداوند به اين نتيجه مي رسيم كه ذاتش ، ذات هستي و وجود است و به همين جهت هستي را از غير نگرفته است . به عبارت ديگر پس از بررسي موجودات مادّي ملاحظه مي كنيم كه آنها در وجود يافتن و هستي خود نيازمند و فقير هستند . سلسله موجودات به صورت سلسله اي تشكيل يافته از علّت و معلول هاي مختلف است . به گونه اي كه علّتي در عين حال ، خود ، معلول علّت ديگر است . اين امر به دليل فقر ذاتي موجودات است كه برخاسته از ماهيّت داشتن آنها مي باشد . ماهيّت در واقع از حدّ و محدوديّت و نقص وجودي حكايت مي كند . از اينرو موجودات محدود و در نتيجه فقير مادّي نمي توانند در هستي شان به خود اتكاء داشته باشند . و اين سلسله موجودات فقير بايد به موجودي غني مطلق كه هستي او از خود او و عين ذات اوست اتكا داشته باشند كه او خداوند متعال است .
دليل ديگري كه مي توان بر اين مطلب اضافه كرد اين است كه حركت براي ماده ذاتي است و ذات مادّه در هر لحظه تحوّل پيدا مي كند و هستي خويش را از دست داده ، و هستي ديگري به خود مي گيرد . اگر هستي ، عين ذات مادّه باشد بايد همواره وجود داشته و دستخوش تحوّل نباشد . در حالي كه چنين نيست . ولي هيچگاه تحوّل در ذات خداوند راه ندارد و هستي او عين ذات اوست و هستي تمام موجودات قائم به اوست . از اين رو نمي توان مادّه را مبدأ پيدايش موجودات دانست بل خداوند خالق و آفريننده همه موجودات است .